VORIGE PAGINA     |   INDEX GETUIGENISSEN  |    VOLGENDE PAGINA
getuigenissen
Inhoud van deze pagina:

17. blinde man in Mexico ontvangt zijn
      gezichtsvermogen


18. baby opgewekt uit de dood in
      bijeenkomst in Mexico


19. Getuige van de wonderen in
      samenkomsten Mexico-city 1956
17 blinde man in Mexico ontvangt zijn gezichtsvermogen door de manifestatie van de liefde van God

bijeenkomst in Mexico Niet lang geleden hier in Mexico kwam een arme, oude Mexicaan, donkergrijs haar en zijn snor grijs, had misschien nooit een behoorlijke maaltijd in zijn leven gehad en daar komt hij naar het podium; van geloof Katholiek; zich voortbewegend met een kleine sjaal over zich, zonder schoenen, zijn voeten gerimpeld. Hij vroeg naar mij. En toen hij voor me neerknielde, trok ik hem aan zijn handen omhoog en hij reikte uit naar zijn rozenkrans, een oude, versleten uitziende rozenkrans, zo vaak had hij erover heen gewreven bij het opzeggen van zijn gebeden.

En ik zei: "Dat is niet nodig, vader. Je hoeft dat niet te doen. Stop dat heel even weg." De vertaler vertelde het hem. Toen voelde hij om zich heen naar mij. Ik zei: "Kom maar hier, vader. Ik wil dat je in de Here Jezus gelooft." En hij stak zijn oude handen omhoog, greep mijn schouders en leunde met zijn hoofd tegen mijn schouder. Ik keek neer op die oude gerimpelde voeten, stoffig, vuil. Ik deed snel een van mijn schoenen uit om te zien of die hem paste. Ik zou liever blootsvoets gaan dan hem zo te zien weglopen. En mijn hart ging naar hem uit, hij was blind.

Nu, zo is het wanneer u zich werkelijk erin kunt verplaatsen. Al onze beschaving zal tekort schieten. Al onze pogingen zullen in gebreke blijven. Al onze gaven zullen falen; maar liefde zal nooit falen. Dat is nodig om houvast te krijgen.

En ik dacht: "Arme, oude kerel, ongeveer de leeftijd van mijn vader als hij nog had geleefd." En ik dacht: "Misschien heeft hij ook nog een kind ergens." En hij mompelde ergens over en de vertaler gaf het niet weer. En ik keek naar de oude man, ik kon gewoon niet... Niet in mijn ogen, maar in mijn hart kon ik huilen, zoals tranen druppelen. "Arm schepsel," dacht ik, "hij heeft waarschijnlijk niet eenmaal een goede maaltijd in zijn leven gehad; haveloos!" Maar ik ging bij hem binnen, ging binnen in zijn droefheid. Ik dacht: "Behalve dat hij arm is, behalve zijn toestand en zijn kwelling, dat alles, is hij zelfs ook nog in een donkere wereld, kan niet zien, blind." Ik dacht: "O God, wat als dit mijn vader was die daar stond?" Toen kreeg ik de gevoelens van Hem. Ik zei: "Hemelse Vader, wees barmhartig voor deze arme, blinde man." Ik was niet in mijn hoofd aan het bidden; het was iets in mijn hart dat ervoor bad. Ziet u, slechts liefde!

En ik hoorde hem... [Broeder Branham imiteert de taal van de man -- Vert.] En daar waren de Mexicanen, bij tienduizenden aan het schreeuwen. Ik vroeg me af wat er was. Hij was aan het schreeuwen: "Ik kan zien! Ik kan zien!" Toen draaide hij zich om en knielde neer en begon over mijn schoenen te wrijven, proberend zachtjes op mijn voet te tikken en ik trok hem overeind. Toen rende hij heen en weer en de oude man bukte zich steeds voorover, roepend... [Broeder Branham imiteert het roepen van de man -- Vert.] "Ik kan zien! Ik kan zien!"

Wat was het? Binnengaan in de gemeenschap met hem. Liefde, dat doet het. Geen inspanning; gewoon zuivere, onvervalste liefde. Dat overtreft alle gaven van handoplegging. Dat overtreft alle vertolkingen en spreken in tongen. Dat overtreft alle... Ik zou zeggen, melodieuze stemmengezang. Dat zal alles overtreffen, als u de liefde van God binnentreedt met de persoon die u voor de Here Jezus probeert te winnen.

Uit de prediking "Openbaring, boek van symbolen" (par.36) van William Branham gehouden op 17 juni 1956

Een deel van de menigte van 25000 mensen in Mexico city in April 1956
Vele duizenden vonden redding en genezing.
In deze samenkomsten ontving een blinde man zijn gezichtvermogen en een baby werd uit de dood opgewekt, die ruim 12 uur eerder door de dokter dood was verklaard


HOME         INDEX getuigenissen   



18 baby opgewekt uit de dood in bijeenkomst in Mexico

William Branham Kijk daar in Mexico toen die kleine baby (sommigen van u die hier liggen... hier zitten) en die baby (de dokter tekende een verklaring; hij is geschreven in het blad van de Christen Zakenlieden), die baby stierf die morgen om negen uur, en dit was tien uur 's avonds. En die kleine vrouw wilde niet vertroost worden. Billy, mijn zoon, probeerde haar terug te zetten en hij had... Wel, ik veronderstel dat zij daar tweehonderd suppoosten hadden staan, en zij klom over hen heen. De avond daarvoor ontving die blinde man zijn gezicht; en zij wist het. (Zij was Katholiek). Maar tenslotte zei ik: "Ga, broeder Moore, en bid voor haar, omdat die baby..." Het regende, het goot, ze stonden daar al sinds die morgen vroeg (daar buiten in die grote arena voor stierengevechten). En ik zei... (ze hadden mij neergelaten met touwen om in de plaats te komen, precies daar, voor drie avonden). Ik stond daar en zei: "Zoals ik zei..." (predikend) en keek; ik zag een kleine baby daar vóór mij, een kleine Mexicaanse baby, tandeloos, gewoon daar zittend en naar mij lachend, precies hier vóór mij. Ik zei: "Wacht eens even, broeder Moore, breng haar hier." O, absoluut!

De suppoosten maakten de weg vrij en daar kwam zij. Zij viel neer en zei: "Padre, Padre!"
Ik zei: "Sta op!"

En broeder Espinoza zei: "Sta op (en hij vertelde het haar in het Spaans)." Zij stond op.
Ik zei: "Hemelse Vader, ik sta hier in deze regen..."

Een aardige kleine vrouw van ongeveer vijfentwintig jaar oud, iets dergelijks, met hangend haar, terwijl haar kleine gezicht zo omhoog keek, een blik van verwachting in haar ogen; zij had die man gezien die gedurende ongeveer veertig jaar blind was geweest, dat zijn ogen open gingen op het podium. Zij wist dat als God blinde ogen kon openen, Hij haar baby kon genezen. Daar lag zij, een klein stijf ding, onder een deken, gewoon drijfnat. Zij had daar de hele morgen gestaan en die middag ook. Het was toen ongeveer elf uur - tien uur die avond, zoiets, haar baby aanreikend (u hebt het artikel gezien in het blad van de Christen Zakenlieden) die baby zo vasthoudend.

Ik zei: "Hemelse Vader, ik weet niet wat dit betekent. Ik ben slechts Uw dienstknecht, maar ik zag die baby ginds staan; zij was levend. Ik leg mijn handen erop in de Naam van de Here Jezus."

Ze zei: "Waa!" Ze begon te huilen. De moeder greep de baby en begon te schreeuwen en de mensen begonnen het overal uit te schreeuwen en vrouwen vielen flauw en zo. Ik zei: "Zeg er niets over. Zend een bode met die baby... met die moeder en ga naar die dokter, en laat hem een verklaring tekenen dat die baby stierf. Zij stierf de morgen daarvoor aan een longontsteking en - of die morgen om negen uur." En wij hebben de getekende verklaring door de dokter; de baby werd die morgen dood verklaard in het kantoor van de dokter, en de moeder had haar de hele dag meegedragen. Wat was het? Een absoluut!

Wat was het? Zij geloofde dat als God blinde ogen kon openen, God ook de doden kon opwekken, want Hij is Dezelfde gisteren, vandaag en voor immer!

Uit de prediking "Het Absoluut" van William Branham

HOME         INDEX getuigenissen   



19 Getuige van de wonderen in samenkomsten in Mexico-city 1956 (door Miner Arganbright)

Kort geleden vonden wij in Mexico City, waar William Branham een vijfdaagse evangelisatiecampagne gehouden heeft, mensen, die uitermate ontvankelijk bleken te zijn voor het evangelie van Jezus Christus. Elke christen die op dat platvorm had gestaan en die de duizenden gezichten had gezien, welke hemelwaarts waren gericht, terwijl de tranen over de wangen liepen, en niet geroerd zou zijn geweest toen de mensen uitriepen: ,"O, genadige Heer", die christen zou vast en zeker opnieuw door God aan geraakt moeten worden!

Wanneer men de reactie van deze menigte heeft meegemaakt, die voor het eerst met het goede nieuws, dat Christus voor hun zonden gestorven is en voor hun rechtvaardiging is opgestaan, in aanraking kwam, dan heeft men een geheel andere opvatting gekregen omtrent de grote opdracht des Heren, waardoor onbeduidende geschillen in leer en kerk vervagen. Toen de kaarten werden uitgereikt, waarop men zijn beslissing voor Jezus kon opschrijven, werd nog eens duidelijk gezegd, dat alleen zij die moesten inleveren, die tevoren niet behouden waren en nog geen connectie met een kerk hadden; ook was de uitnodiging hier niet bedoeld om van kerk te veranderen, maar om Jezus Christus als Heiland aan te nemen. Naast de rijke zielenoogst was men getuige van vele wonderen van genezing. Een oude Mexicaan had een auto-ongeluk gehad en was er heel ernstig aan toe. Het leek wel of alles aan hem stuk was. Toen William Branham voor hem bad, genas God hem volledig!

Ook kwam een dame voor Branham te staan tijdens de genezingsdienst, tot wie Branham zei: ,,Mevrouw, ik ken u niet, maar God kent u! U komt niet voor uzelf, maar voor iemand anders: uw man! Inderdaad! Uw man werkt in een zaak, die iets te maken heeft met bijbels. Ik zie iets van een kruikje, de Gideons! Hij is vice-president van de Gideons, en hij lijdt aan hartzwakte en diabetes. Hij is genezen!" Later kwam zij terug met haar echtgenoot, Rafaël Fernandez, en zij verklaarden, dat niet alleen hij genezen was, maar dat ook zij hersteld was van een vloeiing, die al 13 Jaar ongeneeslijk was!


VORIGE PAGINA     |   VOLGENDE PAGINA

HOME      INDEX getuigenissen    TOP   


______________________________________________
Voor vragen of opmerkingen:






Peter van Oort

Peter van Oort