VORIGE PAGINA     |   INDEX GETUIGENISSEN  |    VOLGENDE PAGINA
getuigenissen

Inhoud van deze pagina:

44. De tekenen en gaven in de bediening
      van William Branham verklaard
      (Door F.F. Bosworth
44 De tekenen en gaven in de bediening van William Branham verklaard (Door F.F. Bosworth)

TWEE TEKENEN GEGEVEN

F.F. Bosworth met William Branham Merk nu op dat God niet alleen een Engel zond om bij Mozes te zijn, Hij gaf hem ook twee volmaakte wonderen als tekenen en bewijzen voor de mensen dat God aan hem was verschenen en hem had gezonden om, onder Goddelijke leiding hun verlosser te zijn. (Exodus 4:1-31.) Het eerste teken was dat de staf van Mozes een slang werd, en het tweede teken was het steken van zijn hand in zijn boezem, waardoor die 'melaats als sneeuw' werd, enzovoort. God sprak tot Mozes: "En het zal geschieden, zo zij u niet geloven, noch naar de stem van het eerste teken horen, zo zullen zij de stem van het laatste teken geloven." (Exodus 4:8.) In de laatste drie verzen van dit hoofdstuk lezen wij dat toen deze twee tekenen werden herhaald "voor de ogen van het volk, het volk geloofde... en zij bogen hun hoofden, en aanbaden."

Net zo, behalve het zenden van een Engel om met broeder Branham te zijn en hem voorspoedig te maken, heeft Hij hem ook twee volmaakte wonderbare tekenen gegeven die hebben gediend om het geloof van duizenden menselijkerwijs ongeneeslijke mensen op te wekken tot het niveau.

Het eerste teken: Toen de Engel aan broeder Branham verscheen, vertelde hij hem dat hij in staat zou zijn alle ziekten en kwalen op te merken en vast te stellen; dat hij wanneer de gave in werking was, door de rechterhand van de patiënt te nemen.

F.F. Bosworth met William Branham

Het tweede teken: De Engel vertelde hem dat de zalving zou maken dat hij zou zien en hem in staat zou stellen om de lijders vele gebeurtenissen uit hun leven te vertellen, vanaf hun jeugd tot op de huidige tijd. Hij vertelt zelfs sommige van hun gedachten terwijl zij naar het podium komen of voordat zij naar de samenkomst kwamen. Ik hoorde hem kortgeleden tegen een moeder die haar kleine meisje bracht zeggen: "Mevrouw, uw kind werd doofstom geboren; en zodra u ontdekte dat zij niet kon horen nam u haar mee naar de dokter." En toen vertelde broeder Branham de moeder precies wat de dokter zei. De moeder zei: "Dat klopt precies." Het grote gehoor hoort dit alles via de omroepinstallatie. Broeder Branham ziet het zich werkelijk afspelen en duwt de microfoon weg opdat het gehoor het niet zal horen, hij vertelt de patiënten elke onbeleden en vastgehouden zonde in hun leven die moet worden opgegeven voordat de gave zal werken tot hun bevrijding. Zodra zo'n persoon tot erkentenis komt en belooft om de zonde of zonden die zo zijn geopenbaard na te laten, komt hun genezing vaak onmiddellijk voordat broeder Branham tijd heeft om te bidden. Deze verklaringen van de Engel worden in de Branham-samenkomsten avond aan avond waargemaakt voor de ogen van duizenden.

Zo zijn de grote gehoren elke avond steeds weer opnieuw getuige van drie onderscheiden soorten wonderen. De eerste twee genezen de lijders niet, maar dienen alleen om het geloof van de aangevochtenen op te wekken tot het niveau waar de gave van genezing werkzaam is voor hun bevrijding Natuurlijk zijn deze twee wonderbaarlijke tekenen alleen mogelijk terwijl de zalving van de Heilige Geest op broeder Branham is voor dit doel.

Meer dan "gaven van genezing"

Ongetwijfeld zijn er gedurende het gemeente-tijdperk hier en daar enige Christenen geweest, en enigen in de tegenwoordige tijd, die begiftigd waren met de "gave van genezing" die wordt gerekend onder de negen geestelijke gaven in het twaalfde hoofdstuk van I Korinthe, waarvan elk wordt gedefinieerd als" de openbaring van de Geest". (I Korinthe 12:7-11.) Er moeten in elke gemeente leken zijn die zo begiftigd waren.

Maar broeder Branham is een kanaal voor meer dan slechts de gave van genezing; hij is ook een ziener zoals de Oud-Testamentische profeten dat waren. Hij ziet gebeurtenissen voordat zij plaatsvinden. Ik vroeg hem: "Wat bedoelt u? Hoe ziet u die?" Hij antwoordde: "Precies zoals ik u zie; alleen weet ik dat het een visioen is." Net zo duidelijk als dat iemand de materiële dingen om zich heen ziet, ziet broeder Branham, terwijl hij in gebed is gedurende de dag, in een visioen sommige van de belangrijkste wonderen voordat ze plaatsvinden. Hij ziet sommigen binnengedragen worden op brancards, of zittend in rolstoelen, en kan beschrijven hoe zij er uitzien en hoe zij gekleed zijn, enzovoort. Terwijl deze wonderen hem van tevoren worden getoond wordt hij gewoonlijk gedurende die tijd onbewust van de dingen die rondom hem heen gebeuren. Niet éénmaal gedurende de meer dan zes jaar sinds hij de gave ontvangen heeft, hebben deze openbaringen gefaald om volmaakte wonderen voort te brengen, precies zoals hij ze al gezien had in visioenen. Al deze keren kan hij met absolute zekerheid zeggen: "Zo spreekt de Here", en hij is nooit verkeerd. Hij vertelde mij dat hij eenvoudigweg uitvoert wat hij zichzelf al heeft zien doen in het visioen. Het succes van deze fase van zijn bediening is precies 100%.

Wanneer de gave werkzaam is, is broeder Branham voor de aanwezigheid en werking van de Heilige Geest en voor geestelijke realiteiten de meest gevoelige persoon van alle mensen die ik ooit heb gekend.

Door de Heilige Geest wordt aan br. Branham geopenbaard van volkomen onbekende mensen, hoe hun voor- en achternamen luiden, wat hun woonplaats, straat en huisnummer is, enz. Op een avond stond een vrouw voor hem, het was in een samenkomst te Chicago. Hij zei haar: "U bent niet voor uzelf hierheen gekomen u bent een Duitse, u bent hier voor uw zuster en uw twee broers, die zich echter niet in dit land maar in Duitsland, in de Franse zone, bevinden, de woonplaats heet zo en zo." Hij vertelde haar verder hoe de voornaam van haar zuster was en hoe zij zelf heette, met welke naam haar zuster haar van kindsbeen af had genoemd en beschreef zeer nauwkeurig de ziekten van haar zuster en haar twee broers. Alles klopte tot op het kleinste. Hij zei tenslotte: Zo spreekt de Here" De vrouw barstte in snikken uit, zo had dit alles haar aangegrepen Ze zag dat de Here haar kende en helpen wilde en door deze openbaringen haar geloof opbouwde. Op een andere avond stond er een negervrouw in haar bank op. Br. Branham zei: "U bent hier gekomen om voor uw zuster te bidden die in Arizona woont (1000 mijlen daar vandaan). Uw zuster is zeer geestesgestoord. In dit ogenblik heeft God haar genezen, omdat u zo-even in geloof, niet mij, maar de Hogepriester Jezus Christus hebt aangeraakt. De Heer heeft u verhoord, uw zuster is gezond. Op de laatste dag van de campagne is deze per vliegtuig naar Chicago gevlogen om te getuigen van haar wonderbare genezing. De geestesgestoorde, die voorheen een gevaar was voor haar omgeving, stond daar volkomen genezen en normaal te getuigen voor de microfoon. Op hetzelfde ogenblik dat br. Branham dit van haar zei, werd zij plotseling gezond.

Op een ander ogenblik zei Branham tegen een vrouw, wat zij scheelde. "U zit daar en bidt voor uw man, die niet in deze samenkomst is. Hij is aan één oor doof en op dit ogenblik heeft de Heer zijn oor geopend". De volgende avond kwam het bericht wat gebeurd was. Op hetzelfde ogenblik dat br. Branham vertelde dat hij genezen was, zat deze man thuis aan zijn bureau te schrijven, plotseling ging zijn oor open en kon hij horen.

Met zulke getuigenissen zijn bladzijde na bladzijde te vullen, het is wonderlijk hoe God Zijn dienstknecht bevestigt met tekenen en wonderen. Wanneer mensen voor br. Branham staan uit andere landen, als bijv. Noorwegen en Denemarken, namen van landen die voor een Amerikaan moeilijk zijn uit te spreken, dan spelde hij de letters, die hij als het ware voor zijn ogen zag geschreven staan, hij zegt nauwkeurig waar deze mensen wonen.

Tot een vrouw die voor het eerst in de samenkomst was, zei br. Branham: "U bent al 30 jaren ziek en u heeft reeds 16 operaties achter de rug en de dokter die u behandeld heeft, ziet er zo en zo uit en heeft dit en dat gezegd, maar u hebt geloof in God, hij kan u gezond maken. Alles kwam precies zo uit, als hij het zei.

Op een andere avond, voor dat de samenkomst begon, had ik buiten in de hal een 10-jarig jongetje gesproken. Hij was daar met zijn grootmoeder om voor zijn vader te bidden, die een ernstige rugziekte had. De vader was niet bekeerd, maar de jongen had een groot geloof dat God zijn vader genezen zou. Hij zat twee banken voor ons. Terwijl br. Branham op het podium met zieken bad, draaide deze zich plotseling om, wees naar de jongen en zei: ,,Mijn zoon, je zit daar en bidt voor je vader, die een rugziekte heeft. God heeft je verhoord, jouw vader is genezen geworden!" De jongen begon te huilen van vreugde. Hij had geloofd en God had zijn geloof gezien en hem verhoord.



VORIGE PAGINA     |   VOLGENDE PAGINA

HOME      INDEX getuigenissen    TOP   

______________________________________________

Voor vragen of opmerkingen:





Peter van Oort

Peter van Oort