VORIGE PAGINA     |   INDEX GETUIGENISSEN  |    VOLGENDE PAGINA

Inhoud van deze pagina: 53. Niets is te moeilijk voor God: Ten dode       opgeschreven patient genezen 54. Kanker verdween 55. Genezen van kanker 56. Genezen van een gewonde wervelkolom 53 Ten dode opgeschreven patient door God genezen in Branham-dienst (Niets is onmogelijk bij God) Het is net twee weken geleden dat het Branham-gezelschap ons land heeft verlaten, maar de zegeningen tengevolge van de samenkomsten stapelen zich dagelijks op, en wij kunnen onze Here Jezus niet genoeg danken voor het naar Zuid-Afrika zenden van het Branham-gezelschap. Wij zien nu uit naar een wederbezoek van het gezelschap. Nooit tevoren is de Unie van Zuid-Afrika in zo'n mate geschud door geloof. Er is een nieuw ontwaken voor de realiteit van Gods religie. In onze familie danken wij God nog steeds dagelijks dat Hij broeder Branham naar Zuid-Afrika gezonden heeft, want als Hij het niet gedaan had, dan weet ik zeker dat mijn vader vandaag niet zou leven. Op 24 augustus 1951 werd mijn vader plotseling ernstig ziek en zonk weg in een staat van bewusteloosheid van de geest tot zondag. Gedurende deze drie dagen slaagden twee plaatselijke dokters er niet in de diagnose te stellen van mijn vaders plotselinge ziekte. Er werd een specialist bij geroepen en hij zei dat de galkanalen gebarsten waren en dat er diezelfde nacht een spoedoperatie nodig was. De volgende vier dagen hing zijn leven aan een zijden draad, want zijn gestel was erg zwak. Uiteindelijk week de crisis, en in de tweede week van september kreeg mijn vader toestemming om naar huis te komen. Een week lang ging hij erg goed vooruit. Wij waren enorm blij, maar toen sloeg het onheil toe. Heel plotseling werd hij weer door ziekte gegrepen. In allerijl werd hij naar het ziekenhuis gebracht, en vanwege de ernstige staat waarin hij was, besloten de doktoren om niet te opereren tot dinsdag. Opnieuw was zijn leven in gevaar. Binnen een week onderging hij twee operaties, en de dokter vertelde mijn moeder dat hij nog slechts een paar dagen zou leven. Toch wanhoopten wij niet. Wij bleven doorgaan met bidden. De wolken waren donker, en er scheen geen hoop te zijn. Wij baden ernstig tot God dat Hij de eerwaarde heer Branham een visioen zou geven zodat hij voor mijn vader kon bidden en hij genezen zou worden. Op maandagavond 8 oktober zei de dokter dat het einde gekomen was. Toch namen wij hem mee naar het Maranatha Park. De volgende avond namen wij hem opnieuw mee. Toen de ambulance-mensen hem de tabernakel indroegen leed hij aan acute buikvliesontsteking. Hij werd binnengedragen als een stervende man. De hele samenkomst door waren Gods kinderen voor hem aan het bidden, want hij was een bekende voorganger. Wij voelden dat hij die avond zijn genezing zou ontvangen. "Geloven alleen, alles is mogelijk, geloven alleen!" Tijdens de dienst wendde broeder Branham zich tot het gehoor, waarbij zijn ogen op mijn vader vielen. Hij zei: "U hebt een operatie ondergaan, twee operaties, nee, drie operaties." Halleluja. Wij hadden gebeden dat broeder Branham tot mijn vader zou spreken en God had ons gebed beantwoord. Broeder Branham bad voor mijn vader en zei hem op te staan. Dat deed hij, voor het eerst in vijf weken. Terwijl tranen over zijn gezicht neerstroomden prees hij God. Die avond manifesteerde God Zijn kracht met wonderbare tekenen en velen ontvingen hun genezing. Na de dienst liep mijn vader zonder hulp terug naar de ambulance. Geprezen zij God. De volgende dag voelde hij zich een stuk beter en kreeg geen injecties voor pijn. De dag tevoren kreeg hij twintig injecties om de pijn te doden. De volgende zaterdag kwam hij thuis uit het ziekenhuis en hij is iedere dag vooruit gegaan. V.R. HOME    INDEX getuigenissen    54 Kanker verdween Ongeveer zestien jaar geleden werd ik ernstig ziek, en er werd een dokter bij geroepen. Nadat hij mij had onderzocht zei hij dat ik mij op zijn spreekuur moest vervoegen voor een intern onderzoek. Hij onderzocht mij in zijn spreekkamer en vertelde mij dat ik een inwendig gezwel had, wat mijn kracht ondermijnde, dat mijn bloedcirculatie niet in orde was, en dat ik een operatie zou moeten ondergaan om dit gezwel weg te nemen. Uiteindelijk begon het gezwel uit te steken en de afgelopen zes maanden kon ik nauwelijks zitten; voortdurend gingen er de hevigste pijnen door het onderste deel van mijn ingewanden en beenderstelsel naar mijn rug. De tweede avond van de Branhamcampagne in East London, op 15 november 1951, zat ik in de ziekenboeg en bad dat ik een gebedskaart zou krijgen. Toen Billy Branham bij mij langs kwam gaf hij mij er één en toen de nummers werden afgeroepen was ik de tweede in de rij. Toen ik op het podium kwam, zei broeder Branham tegen mij: "Ik zie dat u een christen bent. U hebt een gezwel dat cellen produceert en groter wordt. Het is een kanker. Sommige dagen hangt er een zwarte wolk boven u en voelt u zich bedrukt. U bent van kanker genezen." Onmiddellijk toen hij dit zei, had ik een gevoel dat ik genezen was, en toen ik terugkwam bij mijn plaats voelde ik dat het gezwel was verdwenen. Bij het thuiskomen onderzocht ik mijzelf, en prijs de Heer, het gezwel was weg. Ik heb geestelijk een heel wonderbaar gevoel, en ik voel mij tegenover andere mensen volkomen anders. Ik kijk er zo heel anders tegenaan, en ik kan niet ophouden mij dankbaar te voelen jegens de Here Jezus Christus vanwege deze allerwonderbaarlijkste genezing. E.M. HOME    INDEX getuigenissen    55 Genezen van kanker "Groeten in de Naam van onze Here Jezus. Gode zij de heerlijkheid, Hij heeft grote dingen gedaan." Het is met grote blijdschap dat ik het getuigenis van mijn genezing van kanker schrijf. Ik ontving mijn genezing in de stadszaal van Durban op 21 november 1951. Ik heb de afgelopen vier jaar baarmoederklachten gehad en ben door doktoren en in ziekenhuizen behandeld. De afgelopen twee jaar ben ik erg ziek geweest en heb ik vier operaties gehad, drie ernstige bloedingen, plus een aantal matige bloedingen. Ongeveer zeven maanden geleden adviseerde mijn dokter mij een andere operatie te ondergaan om de kanker te verwijderen. Het is precies een jaar geleden dat ik het vermoeden op voelde komen dat ik kanker had, en dat mij, toen ik het twee doktoren op twee verschillende momenten vroeg, verteld werd dat dat was waarvoor zij bang waren. Ik kreeg de zekerheid van mijn genezing op dezelfde avond dat broeder Branham de demon van kanker uit mij terechtwees. Ik voelde mijn buik tweemaal omhoog komen tot aan mijn borst, en de derde maal voelde ik dat er enige wind recht uit mijn mond uitging. Toen kon ik weer vrijuit ademhalen. Broeder Branham vertelde mij dat ik leed aan kanker, dat ik operaties had ondergaan en dat ik een lijdende moeder was. Alles wat hij mij zei was waar. Ik voelde een grote bovennatuurlijke kracht over mij, en scheen half in trance te zijn. Mijn vrienden en verwanten vertelden mij naderhand van dingen of herinnerden mij aan sommige dingen die ik niet had gehoord. Broeder Branham zei ook dat ik nog tweeënzeventig uur ziek zou zijn. Die nacht, toen ik naar bed ging, had ik een bloeding. Na tweeënzeventig uur stopte het en ben ik gezond geweest tot op deze huidige minuut. Ik kreeg steeds verschrikkelijke pijn in mijn baarmoeder, in mijn rug en van mijn ruggengraat omhoog tot mijn hoofd. De hoofdpijnaanvallen waren migraine, en ik moest een bril laten maken die ik de laatste tien maanden heb gedragen. Maar ik heb hem afgedaan, nadat ik het toneel van de stadszaal verliet, en heb geen van die gekmakende, wrede aanvallen meer gehad. Amen! Ik ben een nieuwe schepping. Een week geleden ging ik naar mijn dokter om hem te ondervragen, en hij zei dat ik een paar maanden geleden een erg zieke vrouw was, en dat er een grote en duidelijke verandering was gekomen van die tijd af aan. Hij was erg blij om de verandering. Mijn vrienden hebben allen een grote verandering in mijn voorkomen opgemerkt. Mijn familie verheugt zich in de Here. Mijn buren zijn heel erg onder de indruk en zien verlangend uit naar de terugkeer van predikant Branham. Dank God voor de grootste opwekkingssamenkomsten die Durban ooit heeft gekend. F.H.G. HOME    INDEX getuigenissen    56 Genezen van een gewonde wervelkolom Ik sluit twee getuigschriften van mijn doktoren in, die mij behandeld hebben voor mijn rug, voordat ik Goddelijke genezing ontving, in broeder Branhams dienst in het Maranathapark. Deze doktoren onderzochten mij nadat ik Gods wonderbare genezing had ontvangen, en waren erg verrast toen zij zagen dat ik volkomen genezen was. Wij hadden ons voorbereid op een gevaarlijke operatie aan de wervelkolom. Ik ontving mijn genezing op 11 oktober 1951. Ik was precies een jaar ziek, en had mij op vele manieren onder doktersbehandeling gesteld. Kort nadat broeder Branham tot mij gesproken had, was ik er zeker van dat ik genezen was. Broeder Branham vertelde mij dat ik een jaar geleden gewond werd en vertelde mij precies hoe ik mij voelde. Hij vertelde mij dat hij wist dat ik sterk geloof bezat en dat God mij zou genezen. Ik werd ogenblikkelijk genezen. Een jaar voordat ik mijn genezing ontving, gleed ik uit op een gladde geboende, cementen vloer in onze keuken, en brak een klein botje onderaan de ruggegraat. Het gevolg was, dat ik slechts met grote moeite overeind kon komen als ik had gezeten of gelegen. Meestentijds had ik veel pijn in mijn rug en het was erg naar op school, want ik kon niet langer dan een ogenblik zitten of staan. Mijn genezing heeft mijn geloof sterker gemaakt, mijn familie is dankbaar en kan nooit ophouden om over Gods wonderbare kracht te spreken. Ik heb röntgenfoto's die het gebroken bot laten zien, en ik zal ze graag naar u toezenden als u dat zou willen. VORIGE PAGINA     |   VOLGENDE PAGINA HOME      INDEX getuigenissen    TOP    ______________________________________________ Voor vragen of opmerkingen: Of mail in dit formulier uw opmerkingen of vragen Peter van Oort teller website