|
|
|
Inhoud van deze pagina:
57.
Het Zesde Zintuig in actie.
58.
Demonen van waarzeggerij, in een
visioen getoond
59.
Kromgegroeide vrouw staat op van bed
|
|
57 Het Zesde Zintuig in actie. (Getuigenis William Branham)
Met mijn zoon Billy Paul was ik eens getuige van een ongeval. Enige jonge zwarten waren met hun auto uit de bocht gevlogen. De auto sloeg enkele malen over de kop en de jongens werden uit de auto geslingerd. Toen de wagen tot stilstand kwam, lag één jongen beklemd onder de auto. De andere jongens probeerden de wagen te kantelen om hun kameraad te bevrijden. Hij riep: "Laat dat alsjeblieft, beweeg niets, het breekt mij mijn rug! Doodt mij niet!"
"We moeten hem bevrijden", zeiden de anderen, "want de wagen zal in brand vliegen." Maar de jongen klaagde: "Beweeg de auto niet, het breekt mij mijn rug!"
Ik kwam erbij en riep onder de auto: "Mijn zoon, ben je een Christen?"
"Nee meneer", riep hij.
"Dan is het het beste voor je dat je nu bidt", zei ik tegen hem.
"Jawel meneer", antwoordde hij.
Het zesde zintuig begon te werken. Het geloof is ons zesde zintuig. Ik liep om de wagen heen. Tot op de dag van het oordeel zal ik niet weten hoe het gebeurde, maar plotseling kantelde de auto en de jongen was vrij! Hij stond op en was volkomen ongedeerd. Wat was er gebeurd? God is een aanwezige hulp in de tijd van nood!
HOME
INDEX getuigenissen
58 Demonen van waarzeggerij, getoond in visioen
In een nacht, niet lang na mijn bekering, keerde ik terug van mijn bedeplaats onder een oude eik. Het was tussen 13 en 14 uur. Mijn ouders hoorden, dat ik binnenkwam en vertelden mij dat mijn zuster ziek was. Ik knielde neer en bad voor haar. Toen ging ik naar mijn kamer. Daar aangekomen vernam ik een geruis alsof 2 elektrische draden met elkaar in aanraking kwamen. Aanvankelijk dacht ik aan kortsluiting. Dan echter viel er plotseling licht naar binnen in de kamer, en ik had het gevoel als zweefde ik in de lucht. Dit verschrikte mij zo zeer, dat ik meende het te besterven.
Terwijl het licht mij aan alle kanten omgaf, werd ik een grote ster gewaar die uit de richting van het licht op mij toekwam. Ik kon noch ademen noch spreken. Nu scheen de ster zich op mijn borst neer te laten. Plotseling' veranderde de scène en ik bevond mij op een grasheuvel. Voor mij lag een ouderwetse vierkante suikerschaal, waarin zich een vlieg bevond, die zich trachtte te bevrijden. Toen ik naar achteren zag, stond daar een machtige engel naast mij en zag naar mij. Hij sprak: "Let op, wat ik u tonen zal"
Hierna zag ik hoe een hand een steen wegslingerde en de schaal verbrijzelde. De vlieg probeerde weg te komen, kon zich echter niet van de grond verheffen, omdat haar lichaam te zwaar en haar vleugels te kort waren.
Uit deze grote vlieg kwam een zwerm kleine vliegen en één daarvan vloog in mijn oor. De engel zei tot mij: "De vliegen die u gezien heeft, stellen boze geesten voor, namelijk de geesten van de waarzeggerij en van de bezwering." ,Hij waarschuwde mij: "Wees voorzichtig." Dit herhaalde hij driemaal. Daarop kwam ik tot mij zelf. In die bewuste nacht kon ik niet slapen. De volgende dag was ik zeer voorzichtig. Ik sloeg alles gade en verwachtte dat er iets bijzonders zou gebeuren. Want het was alles nieuw voor mij. Het was de eerste waarschuwing die ik via een visioen ontving.
's Middags ging ik naar een kleine herberg om iets te kopen. Hier werkte een broeder, die ik tot de Heiland heb mogen leiden. Terwijl ik hem mijn visioen vertelde kwam er een dame de winkel binnen. Ik had een eigenaardig gevoel en wist dat een vreemde geest was binnen gekomen. Ik stelde de broeder hiervan op de hoogte. De dame zei: "Ik zoek naar een man met de naam Branham, het moet een man Gods zijn." Zij vroeg mij: "Bent u William Branham de profeet van God?" "Ik ben William Branham!" antwoordde ik.
Zij vroeg verder: "Heeft u niet dat wonder verricht aan William Merrill in het ziekenhuis en Mary.O'Homon genezen, die 17 jaar kreupel was?" Ik antwoordde: "Ik ben William Branham, maar Jezus Christus heeft haar genezen, niet ik!"
Daarop zei ze: "Ik heb al mijn bezit verloren en ik wilde dat u het mij terugbezorgde." Ik begreep nu dat de satan haar tot mij gezonden had 'om mij te verzoeken. Ik zei:. "Mevrouw, u bent niet aan het juiste adres. U zoekt misschien een medium?" Daarop vroeg ze: "Bent u dan geen medium?"
"Neen, mediums zijn van de duivel, ik ben een christen en heb de Geest Gods!" Daarop keek zij mij aan met een ijzige blik. Tegelijkertijd betuigde mij Gods Geest, dat zij zelf een medium was en de vlieg, die in mijn oor was gevlogen, zoals mij in het visioen was getoond. Toen zei ik het volgende tot haar: "Gisternacht heeft de Heer Zijn engel tot mij gezonden in een gezicht, om mij op uw komst voor te bereiden. Uw werk is uit de duivel.
U bedroeft de Geest Gods!" Daarop legde zij de hand op haar hart en zei:
"Ik moet medicijnen hebben voor mijn hart." Ik antwoordde: "Mevrouw, geef toch deze dingen op, dan zal uw hart in orde komen." Daarop verliet zij het huis, zette een paar schreden op straat, kreeg een hartaanval en zakte ineen.
Een paar dagen later sprak ik in de stad New Albany met enige monteurs in een garage over de liefde van Christus. Ik vertelde hun ook mijn visioen.
Ik wilde juist met hen bidden opdat zij zich aan God zouden overgeven, toen een man uit de volgende garage riep: "U bent ten alle tijde welkom in mijn garage, maar laat uw fanatieke religie daarbuiten!"
Ik antwoordde: "Beste man, waar Jezus niet welkom is, daar wil ik ook niet komen!" Hij lachte honend, wenkte mij met een afwijzend gebaar en ging heen. Maar bij het heengaan werd hij door een achteruit rijdende, door zijn schoonzoon bestuurde L.K.W., welke met schroot geladen was, overreden, waarbij zijn beide benen werden verbrijzeld.
Twee dagen later, toen ik in een openluchtsamenkomst sprak, trad een , vrouw met een verdraaide arm op mij toe met de woorden: "Ik weet, dat de zalving Gods op u is! Wanneer u bidt denk dan aan mijn vergroeide arm. Vele jaren lijd ik daaronder."
Ik antwoordde: "Wanneer u werkelijk gelooft, strekt dan uw arm uit, want Jezus Christus heeft u genezen!" Terstond werd haar arm gezond.
De arme vrouw schreide van blijdschap; knielde neer en dankte God.
Een andere vrouw stond erbij en zei: "Wanneer deze religie van Branham de juiste is, zo wil ik daarvan niets weten." Toen zij zich omwendde om weg te gaan, toen geschiedde er iets merkwaardigs. Zij struikelde over een baar, viel en brak haar arm op diverse plaatsen. Het was met haar arm zo gesteld, als het was bij de vrouw, die daarvan genezen was.
HOME
INDEX getuigenissen
59 Kromgegroeide vrouw staat op van haar bed
Op een morgen toonde de Here mij in een visioen een vreselijk misvormde vrouw. Hij zei tegen mij, dat zij genezen zou worden. "Ik zal de vrouw beslist vinden", dacht ik en ging aan mijn werk. Ik ging in New Albany naar de 8ste straat. De huizen aan de ene kant van de straat waren ontruimd. Ik sloot de klep van één van de waterleidingen van deze straat. Toen ging ik naar een huis en klopte aan. In die omgeving wonen zeer arme mensen. Een jong, heel aardig meisje opende de deur. "Wat wenst u?" vroeg zij. Ik antwoordde: "Wilt u alstublieft nakijken of het water afgesloten is." "Ja meneer", zei ze en ging weg. Toen kwam zij terug: "Het water is nog altijd aangesloten."
Toen vroeg zij: "Bent u niet de man Gods, die daar in het ziekenhuis iemand genas? Mijn moeder zou u graag willen spreken." Ik ging naar binnen. Haar moeder lag kromgegroeid in bed. Zij was al achttien jaar kromgegroeid, sedert de geboorte van dat meisje. "Bent u de man Gods, die in het ziekenhuis een man genas?" vroeg zij. "Nee, ik ben geen genezer", zei ik, "ik bad gewoon voor de zieke man. Iets heeft mij laten zien dat hij gezond zou worden." Toen wist ik nog niet wat het was. Ik wist niet dat men zoiets een gezicht of een visioen noemt. Ik was toen nog jong en niet getrouwd. Ik zei tegen de vrouw dat ik eerst over haar geval wilde bidden en dan later weer terugkomen.
Na het gebed ging ik naar George en vroeg hem of hij mee wilde komen. Ik zei tegen hem dat ik erover gebeden had. "Ik weet dat het de vrouw is, die mij getoond werd", zei ik. We gingen naar de vrouw toe. Ik bad. Toen pakte ik haar bij de hand en zei tegen haar: "Sta op uw voeten en wees genezen, in de Naam van Jezus Christus!"
De vrouw lag met misvormde benen in bed. Een Armeense Bijbel lag op haar. Toen sprak Satan tegen mij: "Als zij nu opstaat, zal zij vallen en haar nek breken." Een ogenblik schrok ik. Maar ik wist dat deze visioenen altijd juist waren, en dus liet ik de zaak op zijn beloop. God is mijn Getuige; op het ogenblik dat zij haar misvormde benen uit het bed bewoog, werden beide benen onmiddellijk recht! Haar dochter schreeuwde en rende de straat op. Alle buren kwamen aangelopen. Voor de eerste keer sinds zeventien jaren kon de vrouw lopen. Ze liep de kamer op en neer en prees God!
VORIGE PAGINA
|
VOLGENDE PAGINA
HOME
INDEX getuigenissen
TOP
______________________________________________
Voor vragen of opmerkingen:

Peter van Oort
|
| |