VORIGE PAGINA     |   INDEX GETUIGENISSEN  |    VOLGENDE PAGINA

Inhoud van deze pagina: 93. Verschijning van de Engel van God aan       William Branham en Zijn opdracht 94. De wonderlijke genezing van       Margie Morgan van kanker 93 Verschijning van de Engel van God aan William Branham en zijn opdracht (1946) GETUIGENIS Steeds maar weer waarschuwden hem zijn prediker-broeders in de Baptisten-gemeente: "De visioenen die je ziet, en de Stem die je hoort, dat is slechts de duivel, die tot je spreekt." Maar hoeveel hij ook bad, dat God de zaak van hem zou wegnemen, er veranderde niets. Hij was eenvoudig anders dan alle anderen. Dit bracht hem in de loop van de tijd in een steeds grotere nood omdat hij God oprecht wilde dienen. Op een dag zei hij tegen zijn vrouw: "Lieveling, ik kan dat niet meer uithouden. De andere predikers zeggen allemaal, dat mijn gave van de duivel is. Ik ga nu de wildernis in en bid tot God de zaak van mij afneemt. Ik zal pas terugkeren als God mij belooft, dat Hij deze dingen van mij afneemt." William Branham ging met een gebroken hart naar een eenzame plaats. In de boodschap: 'Hoe de Engel tot mij kwam en Zijn opdracht' schildert hij de volgende gebeurtenis: Ik ging ver weg de wildernis in. Zelfs de Geheime Politie zou mij daar niet hebben kunnen vinden. Daar was een kleine hut, waar ik mijn rustplaats had. Ik bad de hele avond en las toen in de Bijbel de plaats waar geschreven staat: "De geest van de profeten is aan de profeet onderworpen." Ik kon daar niets mee beginnen. Het werd donker in de ruimte. Ik zat daar en wachtte. Het werd één uur, twee uur, drie uur. Ik liep heen en weer en ging weer zitten. Ik bad: "O God, waarom doet U mij dat aan?" Ik wil niet van de duivel bezeten zijn. Ik zou willen dat deze dingen nooit meer tot mij zouden komen. Alstublieft God, laat het nooit meer gebeuren. Ik heb U lief. Ik zou niet naar de hel willen gaan." Terwijl ik daar zat, scheen er plotseling een Licht. Ik dacht: "Nu komt er iemand met een zaklantaarn." Ik keek om mij heen - een Licht kwam binnen. Nu was het boven mij - als een wervel van vuur draaide het rond - een geelachtig vuur. Ik keek en keek. Plotseling hoorde ik iemand komen. Een grote man kwam de ruimte binnen. Hij kwam met gevouwen handen heel dicht bij mij. Ik moet toegeven vrienden, dat ik dacht dat mijn hart het zou begeven. Stelt u zich de situatie eens voor! Stel u voor, dat u daar zou zitten. Ik zat daar en hief mijn handen omhoog. De bezoeker keek mij vriendelijk aan. Toen sprak Hij met een aangename, diepe stem: "Vrees niet! Ik ben uit de Tegenwoordigheid van de Almachtige God naar u gezonden." Toen Hij sprak, wist ik, dat het dezelfde Stem was, die ik altijd had gehoord. Luister nu wat Hij zei. Ik probeer het zo nauwkeurig mogelijk weer te geven. "Ik ben uit de Tegenwoordigheid van de Almachtige God tot u gezonden om u over uw eigenaardige geboorte in te lichten. Uw bijzondere geboorte en uw leven, dat u niet begrepen hebt, is u gegeven, omdat u in de hele wereld zult uitgaan om voor de zieken te bidden." God is mijn Getuige, Hij noemde ook kanker. "Als u de mensen ertoe brengt, dat zij u geloven, dan zal niets uw gebed weerstaan, zelfs kanker niet!" Ik zag dat Hij mij vriendelijk gezind was. Ik wist niet wat mij overkwam. Ik antwoordde: "Ik ben arm en ongeschoold. Ik leef onder mijn mensen die ook arm zijn. De wereld zou niet naar mij luisteren." De Engel antwoordde: "Zoals aan de profeet Mozes twee tekenen werden gegeven om zijn bediening te betuigen, zo zijn aan u twee gaven gegeven om uw bediening te bevestigen. De eerste gave die u hebt, is als volgt: Als u een zieke persoon bij de hand neemt - u neemt met uw linkerhand zijn rechterhand - zult u een verandering aan uw hand constateren. Als u dan bidt, zal het van u weggaan, en zo weet u dat de betreffende persoon genezen is. Als zij niet naar dit teken zullen luisteren, zullen zij naar de tweede gave luisteren, die aan u gegeven wordt. Want het zal geschieden dat u de geheimste dingen van hun hart zult weten. Naar dat teken zullen zij luisteren." Toen zei ik: "Ik ben vandaag hier, omdat de predikers zeggen dat mijn gave van de duivel is." Daarop sprak Hij over die plaats in de Bijbel, waar de mensen zeiden dat Jezus een waarzegger was, dat Hij van de duivel bezeten was. Hij sprak over die dingen en zei dat de predikers mijn bediening niet begrepen hadden. Hij liet mij zien hoe Jezus met een kracht was toegerust en de toekomstige dingen kon zien. Jezus sprak met de vrouw bij de bron en sprak over haar verborgen aangelegenheden. Jezus zei dat Hij slechts dat kon doen wat de Vader Hem toonde. Ik vroeg: "Welke Geest heeft aan Jezus die dingen getoond?" "Het was de Heilige Geest", antwoordde Hij. Plotseling herkende ik dat ik precies die zaak bestreed, die God mij gegeven had. Ik herkende dat de predikers zich precies zo gedroegen als de farizeeërs in de Bijbel. "Ik zal de bediening uitvoeren", zei ik tegen de Engel. "Ik zal met u zijn", antwoordde Hij. Toen ging Hij het Licht in en verdween. Ik ging als een nieuw mens naar huis. Niemand zal je geloven Voorganger Davis zei tegen mij: "Billy, als je zulke dingen predikt, dan zal niemand naar je luisteren. Je zult tegen de deurposten prediken." "Dan predik ik maar tegen de deurposten", zei ik, "want God kan voor Abraham uit deurposten kinderen tevoorschijn brengen." Hij antwoordde: "Denk je werkelijk, dat zij je zullen geloven?" "Dat is mijn zaak niet", antwoordde ik, "mijn zaak is het om trouw bij het Woord te staan." "Geloof je werkelijk, dat jij een beschaafde wereld tegemoet kunt treden met een theologie van Goddelijke genezing?" "Het is niet mijn Goddelijke genezing", zei ik, "het is Zijn belofte. God is Degene die mij de opdracht gegeven heeft." HOME    INDEX getuigenissen    94 De wonderlijke genezing van Margie Morgan van kanker GETUIGENIS VAN WILLIAM BRANHAM De volgende woensdagavond bracht men een verpleegster van de Mayo Kliniek in de samenkomst. Zij heette Margie Morgan en lag met kanker op sterven. Zij bestond alleen nog maar uit huid en beenderen. Ik beefde toen men haar bracht en neerlegde. Haar gezicht was ingevallen, haar ogen lagen diep in de kassen. Dit was nu mijn eerste geval ten aanschouwen van iedereen. Maar nu kwam er een visioen vóór mijn geestesoog. Ik zag hoe zij volkomen gezond weer als verpleegster werkte. Ik zei: "Zo spreekt de Here: U zult leven en niet sterven." Haar man, een man met een hoge functie, stond erbij en keek mij heel eigenaardig aan. Ik zei tegen hem: "Vrees niet, uw vrouw zal leven!" Hij verzocht mij met hem naar buiten te gaan. Toen riep hij er twee dokters bij. "Kent u deze mensen?", vroeg hij. "Natuurlijk", zei ik. "Ik speelde golf met deze mannen", zei hij, "ze zeiden dat zij van binnen al helemaal door de kanker verwoest is." "Haar toestand interesseert mij niet", antwoordde ik, "ik zag een visioen. Die Engel zei mij, dat het altijd voor honderd procent zo zou komen als het mij werd getoond. Daaraan geloof ik!" Prijs God! Enige dagen later verzorgde zij de was al en liep rond. Heden is zij volkomen gezond en ongeveer tachtig kilogram zwaar. U kunt het navragen in het 'Clark Country Hospital', Jeffersonville, Indiana. VORIGE PAGINA     |   VOLGENDE PAGINA HOME      INDEX getuigenissen    TOP    ______________________________________________ Voor vragen of opmerkingen: Of mail in dit formulier uw opmerkingen of vragen Peter van Oort