VORIGE PAGINA     |   INDEX GETUIGENISSEN  |    VOLGENDE PAGINA
getuigenissen

Inhoud van deze pagina:

95. Talrijke wonderen na de verschijning
      van de engel aan William Branham


96. De vuurkolom verschijnt in 1950 en
      werd door de pers gefotografeerd
      en door de wetenschap bevestigd
95 Dramatische gebeurtenissen en talrijke wonderen na de verschijning van de engel aan William Branham

Bijeenkomst Tacoma, Washington, USA 1948
Tacoma, Washington, USA 1948

God zegende de bediening van broeder Branham op wonderbare wijze. In een periode van 3 maanden geschiedden zo vele genezingen, dat de verhalen daarover vele boeken zouden vullen. Het is nauwelijks te begrijpen, hoe het gerucht zich inzake de genezingen in zulk een korte tijd verbreidde. Binnen de 6 maanden kwamen of schreven de mensen uit de vergelegen streken van de U.S.A. Enige zagen een visioen en kwamen daarna naar Jeffersonville, om te vragen of zich daar een man van naam bevond. Men stuurde ze dan door naar Branham.

Op een avond werd hem een telegram uit St. Louis doorgegeven. Het bevatte een uitnodiging tot een gebed voor een zieke dochter van een prediker n.l. Betty Daugherty. Het arme kind lag in grote smarten, was alleen nog maar vel over been en hees geworden van het vele huilen.

Broeder Branham ging er heen. Alle aanwezigen knielden aan het bed neder en baden, maar er kwam geen verhoring. Daarom begaf Branham zich naar een afzonderlijke kamer om alleen met God te zijn en nu geschiedde het wonder. Hij vroeg de familie: "Gelooft u, dat ik Gods knecht ben?" Toen zij bevestigend hadden geantwoord, vervolgde hij: "Handelt dan zoals ik u zeg, zonder enige twijfel." Tot de moeder van het kind zeide hij: "Haal een kom. met zuiver water en een witte doek, uw dochter zal leven, want God heeft een engel tot mij gezonden om mij deze 'boodschap te brengen."

De vader en de grootvader knielden beiden aan een zijde van het bed; broeder Branham knielde aan het voeteneinde. Op zijn woord moest de moeder het gezicht van het kind met een vochtige doek wrijven, zo ook de handen en voeten, onderwijl broeder Branham in gebed was. Toen sprak hij: "Vader, het is nu gegaan zoals U mij in het gezicht getoond hebt. In de naam van Jezus Christus, Uw Zoon, verkondig ik: Dit kind is genezen!" De onreine geest verliet het meisje in dat zelfde ogenblik. Het is nu een normaal gezond kind. Van alle kanten kwamen de mensen toelopen, doch broeder Branham trok zich terug met de belofte,' dat hij over een paar weken zou terugkomen.

De getuigenis van dominee Daugherty

Ons dochtertje was reeds 3 maanden ziek. Wij hadden kundige artsen, maar zij konden de oorzaak van de ziekte niet ontdekken. Ook vele dominees in de stad en omgeving baden voor het kind, doch het werd desondanks zieker. Toen vroegen wij Rev. William Branham van Jeffersonville in de staat Indiana, die de gave van geloofsgenezing bezit, te komen bidden. Na uren van gebed kwam hij in de ziekenkamer terug en vertelde ons, dat de Heer hem in een visioen had getoond wat wij aan Betty zouden doen. Zij was alleen nog maar vel over been en sidderde voortdurend. Dit scheen ons een teken van verlamming te zijn. Mr. Branham vroeg ons of wij in God geloofden en of wij zouden gehoorzamen en doen wat hij van ons verlangde. Na onze toezegging bad hij en riep over ons kind de Naam van Jezus Christus aan en terstond was onze kleine dochter genezen. Dit gebeurde 10 maanden geleden. Ik wil gaarne elke vraag over haar genezing beantwoorden, evenzo betreffende de genezingen, welke gedurende de Branhams opwekkingscampagnes hier in St. Louis in de jaren 1946 hebben plaats gevonden.

Rev. Bob Daugherty, 2009 Gano Ave. St. Louis, Missouri.


Eerste genezingsevangelisatie in St. Louis

Hij begon op 14 juni 1946. Broeder Branham predikte in een grote tent. De aanwezigen luisterden aandachtig. Elke avond werd er voor 18 personen gebeden. Onder hen was een man die al jaren kreupel was. Nadat in de Naam van Jezus Christus voor hem was gebeden, stond hij op, klapte in de handen en liep zonder enige hulp weg. Een blinde werd ziende en vele doven de oren geopend.
De volgende morgen werd broeder Branham gevraagd in de psychopaten afdeling van, het ziekenhuis in St. Louis een zieke te bezoeken. Zij was geestesziek, werd gezond en later ontslagen. Daarna vertrok hij naar Gramte City, Illinois en vond een vrouw die aan kanker leed en nog maar 83 pond woog. Op het gebed werd ook zij gezond, en kon zich aankleden en naar huis gaan.

Op een andere dag bezocht hij een vrouw, die sedert jaren aan de rechterzijde verlamd was. Hij bad voor haar en beveelde haar in de Naam van Jezus Christus op te staan. Zij gehoorzaamde, hief haar rechterhand boven haar hoofd en kon zonder hulp staan. Daarop liep zij de kamer op en neer en was vol blijdschap. Ook haar stem, die altijd verstek liet gaan, werd normaal, zodat zij duidelijk spreken kon.

Toen de medewerkers op zekere avond naar de tent terugkeerden, vonden zij hem overvol met mensen. Vele stonden buiten in de regen. Weer vonden vele genezingen plaats. Ondanks het regenachtige weer nam het bezoek van avond tot avond toe. Op een zondagavond werd een kleurling-dominee naar voren gebracht, die aan beide ogen blind was en velen in de vergadering bekend was. Nadat broeder Branham met hem gebeden had, riep de man: "Broeder Branham, ik zie uw hand!", toen keek hij op, zag de lichten en schreeuwde luid: "Prijst de Heer, ik kan de lichten tellen." De mensen loofden God voor dit grote wonder, dat hier geschiedde. Een vrouw, die de aandrang van de Geest, zich te bekeren, op een zekere avond had weerstaan", verliet de samenkomst. Toen zij enige schreden gedaan had., kreeg ,zij een hartaanval en viel op de stoep in onmacht, zodat zij naar een nabijgelegen herberg gebracht werd. Broeder Branham werd gehaald, bad voor haar, waarop zij terstond bekende, dat zij aan Gods roepstem in haar hart weerstand had geboden.

De campagne moest met meerdere dagen worden verlengd, vermits, de toeloop van avond tot avond groter werd. De politie moest toezicht houden. Er kwamen nu ook de eerste getuigenissen binnen. Voor een 10-jarige dame werd gebeden, die neuskariker had. Nog binnen een week keerde, zij terug en vertelde, dat zij genezen was. Vele andere getuigenissen werden gegeven, ook dat van de kleine Betty Daugherty, die nu gezond en monter was. Dat maakte grote indruk.

Een dominee met verlamde armen vroeg om voorbede. Kort daarop ontving hij kracht, hief zijn armen in de lucht en prees God. Vele doofstommen leerden in deze samenkomsten spreken en herhaalden de woorden, die men, hun voorzegde.

Een vrouw die zich alleen op krukken kon voortbewegen, prees de Heer voor haar genezing. Een andere vrouw die aan kaakverlamming en, jicht leed werd op haar zitplaats gezond. Zij kon nu haar mond gemakkelijk open en dicht doen. Zo vermeerderde het aantal genezingen, die overal het gesprek van de dag waren. Wegens het grote aantal genezing zoekenden moest Branham dikwijls tot 2 uur in de nacht bidden. Dit geschiedde maanden achtereen, want zijn medelijden met de zieken stond hem niet toe, de mensen ongenezen weg te zenden.

De evangelisatie sloot op 25 juni 1946. Toen ontving hij een telegram met het verzoek voor een zwaar ziek meisje te bidden. Toen hij aankwam en haar lichaam door handoplegging aanraakte, werd het kind gezond. Later keerde broeder Branham naar St. Louis terug, om in het grote Kielauditorium een avondbijeenkomst te houden, waarbij ca. 12000 personen zijn woord hoorden.

HOME    INDEX getuigenissen   



96 De vuurkolom verschijnt in 1950 en werd door de pers gefotografeerd en door de wetenschap bevestigd als onvervalst

Foto van William Branham met bovennatuurlijk licht; Is door de wetenschap bevestigd als onvervalst document William Branham, met het bovennatuurlijke licht. De foto werd door de pers gefotografeerd en door een wetenschappelijke onderzoeker G. Lacy bevestestigd als onvervalst licht dat verscheen boven het hoofd van William Branham. Alle betrokenen over deze foto waren critici van William Branham.




De Amerikaanse geheime dienst onderzoekt een foto met bovennatuurlijk Licht
Zeer ongewoon was het voorspel van een foto die in de hele wereld opzien baarde. In de krant 'HOUSTON PRESS' verscheen 24 januari 1950 een bericht over een opzienbarende aangelegenheid. Zo luidde de vette kop: "EEN GEESTELIJKE VAN DE BAPTISTEN DAAGT EEN 'WONDERMAN' UIT."

Houston Press HOUSTON PRESS, 24 januari 1950

Gedeeltelijke vertaling:
Een Baptisten prediker en een 'Goddelijke genezer' zullen elkaar vanavond voor een openbaar debat ontmoeten om over de vraag van de moderne wonderen te discussiëren.
De tijd die aan elke spreker toegestaan wordt, zal afgesproken worden kort voordat het debat begint. In ieder geval zal aan elke spreker evenveel tijd worden verleend.

De ster-spreker van de kant der Baptisten zal Rev. W.E. Best zijn. Hij had in een voorafgaande predikerssamenkomst de 'Goddelijke genezers' scherp aangevallen, die in zijn stad in de Concertzaal grote samenkomsten hielden.

W.E. Best en F.F.BosworthW.E. Best en F.F.Bosworth
Rev. Bosworth zei, dat hij op het podium zijn standpunt zou verdedigen, maar dat hij echter niet wist of broeder Branham tot een dispuut bereid zou zijn. Rev. Best zei dat hij de uitdaging aannam, want Rev. Bosworth had iedereen daartoe uitgedaagd, het bewijs te leveren of in zijn boek 'JEZUS, DE GENEZER', iets niet met de waarheid in overeenstemming was.

Rev. Bosworth zei, dat de uitdaging van de Baptisten gekomen was en dat hij bereid was elke gewenste tijd voor een debat ter beschikking te stellen. Hij was bereid de huidige avond aan het debat te wijden en de aangekondigde genezingssamenkomst af te zeggen. Het debat zou later op een andere plaats voortgezet kunnen worden, want hij was niet bereid meer dan één genezingssamenkomst te laten vervallen, omdat deze belangrijker zijn dan debatten.

Rev. Bosworth, ook de schrijver van een boek met de titel: 'WAAROM ENKELEN NIET GENEZEN KUNNEN WORDEN', zei: "Al vijfentwintig jaren heb ik u uitgedaagd de aanvallen op mijn boeken te bewijzen, en niemand heeft het bewijs geleverd. Ik ben blij met een Baptisten prediker over het thema van gedachten te wisselen. Wanneer mij kan worden aangetoond, dat ik verkeerd ben, dan ben ik bereid mijn mening te veranderen. Maar mijn uitspraken zijn door de Bijbel bewezen."

Na het heftige debat kon men het verloop ervan weer in de pers volgen. Hier zijn enige uittreksels:
Rev. W.T. Richey verzocht de toehoorders aan elke spreker de nodige attentie te schenken. Hij zei tegen de toehoorders: "Als u het met een uitspraak eens bent, roep dan 'Amen'. Als u het er niet mee eens bent, roep dan 'nee'."

Gedurende bijna vier uren schalden 'Amen' en 'nee, nee' door de concertzaal. Toen Rev. Best zekere beweringen deed, pakte Rev. Bosworth de microfoon en riep de toehoorders toe: "Wie van u is door het geloof genezen?" Iedere keer stonden er honderden op. "Hoevelen van u zijn Baptisten?" riep hij. Minstens honderd personen stonden op.

"Geen mens heeft kracht om te genezen", riep Rev. Best er tussen door. Mevrouw W.E. Willbanks, 712 Teetshorn, stond op en zei: "Rev. Best lastert broeder Branham. Nooit heeft broeder Branham beweerd, dat hij kracht heeft om te genezen. Ik ben zelf Baptiste. Rev. Best kan met zijn optreden niet als vertegenwoordiger van de Baptisten geaccepteerd worden."

Mevrouw Gray Walker, 2501 Blodgett, wees op haar vier jaar oude kleinkind. "Diane werd met een klompvoet geboren", zei ze, "een dokter wilde de voet spalken, maar onze prediker, Rev. J.C. Miner, stelde voor dat wij het met gebed zouden proberen. Dat deden wij. De voet werd steeds beter en na enige weken was de voet genezen."

Rev. Best zei: "Dat is slechts hekserij! De mensen worden suggestief beïnvloed. Men zei hun dat het de kracht van God is. Oprechte mensen worden verleid."

James Ayres, een beroepsfotograaf, 1610 Rusk, zei: "Branham zet alleen maar een show op touw. Hij hypnotiseert de mensen."

Helemaal aan het einde van de aangelegenheid ging Rev. Branham onder aanhoudend applaus langzaam naar het podium; een tengere man met donker haar en diepliggende ogen en met een zachte, verdragende stem. "Nooit heb ik gezegd, dat ik de bekwaamheid had om te genezen. Niet één keer maakte Jezus hier aanspraak op. Hij zei dat het de kracht van Zijn Vader was. Onze vriend - hij wees naar Rev. Best - heeft over godsdienstige afpersers gesproken. In één van zijn campagnes werden drieduizend mensen gered en kwamen tot geloof in Jezus Christus. Als dat godsdienstige afpersing is, dan moge God ons meer van zulke 'afpersers' schenken. Maar als ik niets goeds volbreng in uw stad, dan behoeft u mij niet weg te jagen, dan ga ik uit mijzelf."

"Nee, nee", riep de menigte. "Als u zou willen, dat ik blijf..." De menigte betuigde bijval.
Einde van het krantebericht.

Hoe de foto ontstond
Een bericht van de organisatoren.
Rev. Dr. Best had voor het dispuut een fotograaf besteld. Omdat hij voor de eerste keer voor zo'n grote mensenmenigte sprak, wilde hij zijn optreden met foto's vastleggen. De eerder genoemde beroepsfotograaf, James Ayres, was opgedragen in geen geval een opname van Rev. Branham te maken. Desondanks ging de fotograaf naar voren en maakte een opname van hem. 's Avonds wilde de heer Ayres de films ontwikkelen, die hij van Dr. Best gemaakt had. Maar op eigenaardige wijze waren alle negatieven van die opnamen leeg. Hij was zeer verbaasd, omdat de camera altijd juist gefunctioneerd had. Nog groter was zijn verbazing toen hij het negatief ontwikkelde van de opname, die hij van broeder Branham gemaakt had. De opname was niet alleen zeer goed gelukt, maar tot zijn verbazing zag hij boven het hoofd van William Branham een schitterend licht.

De volgende morgen kwam de verbaasde fotograaf in ons hotel en berichtte ons over het eigenaardig negatief. Er bestond geen twijfel over de echtheid van de opname, maar om helemaal zeker te zijn, overhandigden wij de film aan de heer George Lacy, een specialist, die voor de Amerikaanse Geheime Dienst FBI twijfelachtige documenten en foto's onderzoekt. Hij is ook specialist voor vingerafdrukken.

Na een zorgvuldig onderzoek van twee dagen gaf hij een getekend document over het onderzoek uit. Hij was van de echtheid van de opname overtuigd. Hij ging naar Rev. Branham en zei: "Meneer Branham, ook ik was één van uw critici. Ik dacht, dat alles alleen maar psychologie was. Ik was van mening dat alleen maar oude huichelaars zulke dingen geloven. Al de beelden van Christus en de heiligen met het lichtschijnsel boven hun hoofd, hield ik voor psychologisch maaksel, met behulp waarvan de mensen achter het licht geleid worden. Maar, Rev. Branham, het mechanische oog van een camera legt geen psychologie vast. Het Licht heeft de lens getroffen, het Licht was daar! Meneer Branham, u weet niet wat de opname waard is. De foto zal niet veel bewerken terwijl zij nog leven. Maar als de beschaving en de Christenheid voortduurt, dan zal deze opname iets bewerken." Dat waren de woorden van G. Lacy, de specialist van de Amerikaanse Geheime Dienst.

Bericht over het onderzoek
Er vond een microscopisch en macroscopisch onderzoek van de film plaats. Beiden zijden van de film werden volledig onderzocht. Het gaat om een 'Eastman Kodak Zekerheidsfilm.' Beide zijden werden in gefiltreerd ultraviolet licht onderzocht. Van de film werden met infrarood licht opnamen gemaakt.

Het microscopisch onderzoek bracht geen enkele retouche tevoorschijn. Het microscopisch onderzoek toonde geen enkele onregelmatigheid van de gevoelige laag van de film, binnen het bereik van het in twijfel getrokken lichtverschijnsel.

Het onderzoek met ultraviolet licht bracht niets dat wees op een vreemd voorwerp, dat ergens niet thuishoort of een chemische reactie aan beide zijden van het negatief, wat het lichtverschijnsel bewerkt zou kunnen hebben.

Het infrarood onderzoek toonde niets aan, dat wees op een later bijgevoegde retouche van de film.

Het onderzoek leverde helemaal niets op dat wees op een dubbele of in elkaar gezette belichting. Er werd niets gevonden dat niet op een volkomen normale ontwikkeling van de film zou hebben gewezen. De plaats waar het licht op zijn sterkst gewerkt had, was in volkomen harmonie met de andere plaatsen van de film.

Verklaring onderzoek bovennatuurlijk licht











Expertise
Op grond van het bovenbeschreven onderzoek ben ik absoluut overtuigd, dat het aan het onderzoek onderworpen negatief noch geretoucheerd, noch een in elkaar gezet of dubbel belicht negatief is. Eveneens ben ik beslist van mening dat de boven het hoofd verschijnende lichtkring op de opname, door dàt licht tevoorschijn werd gebracht, wat het negatief trof.
Hoogachtend, Uw G. Lacy




VORIGE PAGINA     |   VOLGENDE PAGINA

HOME      INDEX getuigenissen    TOP   

______________________________________________

Voor vragen of opmerkingen:





Peter van Oort

Peter van Oort