VORIGE PAGINA     |   INDEX GETUIGENISSEN  |    VOLGENDE PAGINA

Inhoud van deze pagina: 109. Man staat op uit de dood in          een samenkomst 110. Nest hoornaars overwonnen door         de liefde van God 109 lasteraar gaat verlamd de samenkomst uit -        man staat op uit de dood in een samenkomst GETUIGENIS VAN W. BRANHAM Er stond daar in Canada eens een man die mij probeerde te hypnotiseren. Wat is dat aan de overkant van Detroit? Hoe heet die stad daar? [Iemand zegt: "Edmonton?"] Nee, aan de overkant van Detroit ["Windsor."] Windsor. Ja, daar kwam hij heen. Ze hadden hem gehuurd om mensen te gaan hypnotiseren, voor het leger. Weet u, ze laten hen blaffen als honden, en dergelijke. En die knaap zat daar; ik bleef een vreemde geest voelen en ik lette erop. En de Heilige Geest zei om hem te roepen en zei: "Zoon van de duivel, waarom legde hij dat in uw hart om hier te komen? Omdat u dat hebt gedaan zullen ze u hier uitdragen." Hij is nog steeds verlamd. Dat gebeurde ongeveer twaalf jaar geleden. Ze droegen hem eruit. Ja. God is nog steeds God. De zaak is juist, ziet u. Dezelfde! Hij verandert nooit. Als we het maar kunnen geloven, dat is alles wat we moeten doen, geloof hebben. Nu, kijkt u naar deze kant en geloof. Ongeveer twee maanden geleden op een zondagmorgen gebeurde er iets in mijn gemeente, dat Satan iets deed om de aandacht van de mensen te trekken. Er was daar een Engelsman, genaamd Way. Hij woont in Mijn... Als u zijn adres wilt hebben om hem te schrijven... Hij zendt banden van de samenkomst overzee. En de man nam nogal aanstoot aan wat ik zei. En ik keek naar beneden en ik zag die verschrikkelijke geest op hem. Ik had een persoonlijk gesprek met hem en vertelde hem: "Meneer Way, u hebt een hartkwaal." Hij nam daar zelfs aanstoot aan. Ik zei: "Waarom kwam u dan naar mij toe?" Zo ongeveer een maand daarna ging hij naar de dokter en de dokter zei dat hij een heel slecht hart had. Dus kwam hij naar de samenkomst die morgen en er werd iets gezegd, en als een echte, heethoofdige Engelsman, weet u, was hij daarover ontstemd. Zijn vrouw, een wonderbare, Noorse vrouw, een verpleegster, zat daar bij hem. En ik zei iets en hij was er heel gauw ontstemd over, weet u. En toen hij dat deed... Hij stond op zijn voeten, en zij waren aan het zingen. En toen hij dat deed, ging z'n hoofd achterover, z'n ogen draaiden naar achteren, z'n gezicht werd echt donkerrood, zoals die lessenaar daar. Hij viel dood neer op de vloer. Welnu, de gemeente ging door, terwijl mensen begonnen te schreeuwen. En ik zei: "Blijf zitten. U bent beter onderwezen dan om zo te doen. U bent beter onderwezen." En zijn vrouw bukte zich en testte zijn hart. Hij was weg, ze begon te schreeuwen. En ik zei: "Zuster Way, even een moment, tot ik hier uit de preekstoel kan komen. Wij weten niet wat de Vader..." En ik ging daar naar beneden, en hij was stijf. Zijn ogen... er was geen kleur meer in zijn ogen, ze staken zo naar voren, weggedraaid. Ik kon zijn hart niet méér voelen dan wat ik daarin zou kunnen voelen. [Broeder Branham klopt op iets hards -- Vert.] Ze zei: "Oh!" Ze begon te schreeuwen. Ze begon... Ik zei: "Nu, we weten niet wat de Hemelse Vader zal gaan doen." En ik zei: "Misschien deed Hij het met een doel." Ik zei: "Broeder Way was gebelgd." Ze zei: "Hij fluisterde tegen mij dat hij gebelgd was over wat u zei." En ik zei: "Hij had dat niet moeten doen." Ik zei: "Hemelse Vader, vergeef broeder Way voor zijn overtreding, en ik roep zijn geest om terug te keren." Hij zei: "Broeder Branham..." En daar was hij weer levend, staande onder ons. Zie? Zie? Word niet... (Deze gebeurenis vond plaats aan het einde van de preek "Op de bres staan" 23 Juni 1963) Als er iets weggaat, blijf gewoon rustig, blijf rustig. Ik heb het zoveel keren zien gebeuren. Maar als de gemeente verstoord wordt, dan, ziet u, bedroeft u de Heilige Geest. Nu, als u God voor iets wilt prijzen, dat is goed. Maar als iedereen opspringt en naar dit en dat kijkt en mensen staan op en lopen in het rond en praten met elkaar, is het alleen maar verwarring. U... Jezus Zelf kon zo zelfs de mensen niet genezen. Is dat juist? [De samenkomst zegt: "Amen." -- Vert.] Toen Hij hier was, leidde Hij hen zo buiten de stad en legde Zijn handen op hen en bad voor hen. Uit de preek "De stem van het teken" p180-196 door William Branham 14 Februari 1964 HOME      INDEX getuigenissen    110 Nest met hoornaars overwonnen door de liefde van God GETUIGENIS VAN WILLIAM BRANHAM Hier niet lang gelden…ik mag u dit eerder verteld hebben. Afgelopen jaar - jaar vóór afgelopen jaar is het nu, was ik mijn grasperk aan het maaien, proberend mijn grasperk wegmaaien, rond en rond. En ik was gestopt om mij om te kleden, ging naar binnen en bad voor iemand en kwam naar buiten. Wel, en mijn grastuin was gegroeid voordat ik… En de achterkant, voordat ik de voorkant gemaaid had, het was opgegroeid. Op een dag was ik achter met een oude maaimachine trachtend rond te maaien met deze kleine maaier. En ik was vergeten dat er een nest met hoornaars daar in de hoek was en ik schoot met de maaier daar in. En in de achtertuin had ik mijn shirt uit, geen shirt aan. Ik raakte die heg met de maaimachine en zonder shirt aan en in een ogenblik was ik helemaal bedekt met hoornaars (Hornets: Amerikaanse wesp). U weet wat ze zijn - een groot nest hoornaars. Ze zullen u doden. Grote flinke jongens gewoon zoemend… Oh dacht ik…Eerst maakte het mij bevreesd. Toen plotseling, gebeurde er iets. Ik begon rustig te worden, deze hoornaars waren nog steeds rondzoemend. Nu, dit klinkt misschien kinderachtig, en het klinkt dat het kinderlijk is maar God in de hemel weet of het de waarheid is of niet voor Wie ik sta…. Dan in plaats om te proberen ertegen te vechten en slaan en deze hoornaars te meppen, kwam er een soort van Goddelijke liefde over mij en ik dacht: "arme kleine jongens. Jullie hebben het recht om een nest te bouwen. Dat is de manier die God voor jullie gemaakt heeft om jullie zelf te beschermen en ik stoorde jullie en het spijt mij dat ik het deed. Als ik het opnieuw mocht doen dan zou ik jullie niet lastig gevallen zijn. Ik bedoelde het niet te doen, maar Ik zei: "Ik ben een dienstknecht van de Here en Zijn zieke kinderen laten zich door mij voor hun bidden. Ik moet mij haasten om de tuin te maaien. Nu als jullie kleine schepselen van God in de Naam van Jezus Christus terug zullen gaan naar jullie nest. Ik zal jullie niet lastig vallen…" En wat was het? Het was dat ik bad of ik zou dood gestoken zijn. En de liefde van God die mij een nieuw hart gaf, de projecterende liefde kwam naar voren en soevereine genade nam het over. Wat kon deze hoornaars rustig maken ..? En elke hoornaar verbrak zijn cirkel..?.. en begonnen zich op te stellen zoals een militair doet met zijn soldaten en gingen regelrecht terug hun nest in. Wat was het? Ik kon niet tot de hoornaars spreken. Ik had geen manier om met hun te spreken. Hoe kon ik hun beletten om mij te steken? Ik was aan het einde. Maar ik had liefde. God gaf liefde voor deze hoornaars en ik sprak tot hun in mijzelf en de Heilige Geest en soevereine genade leidde deze hoornaars regelrecht terug hun nest in. Uit de preek "Goddelijke liefde" door William Branham 26 Augustus 1956 VORIGE PAGINA     |   HOME      INDEX getuigenissen    TOP    ______________________________________________ Voor vragen of opmerkingen: Of mail in dit formulier uw opmerkingen of vragen Peter van Oort